Na przygotowanym tle odciskaliśmy jak pieczątki zanurzone w farbie kwiatki , listki i trawki.
Efekt końcowy zachwycający . Czasami warto się potrudzić i pobrudzić .
Katarzyna Kowalczyk
Archiwum kategorii: inspiracje i pomysły
Malowane na szkle
Malowane na szkle obrazki są niezwykle efektowne. Na szkic namalowany na szkle grubym czarnym flamastrem nanosi się kolejne warstwy farby. Efekt końcowy zawdzięczamy kolorom i światłu które, wydobywa odcienie w zależnosci od grubości nałożonej farby.
Prace twórcze
Korzystając z pięknej jesieni nasi podopieczni stworzyli prace zainspirowane kolorowymi liśćmi nazbieranymi w naszym ogrodzie.
Wszystkie prace trafiły na specjalną tablice wystawową przy głównym wejściu.
Widać na nich kształty liści i kolory jesieni.
Wszystkie prace są przymocowane do tablicy samodzielnie zrobionymi magnesikami również zainspirowanymi złota polska jesienią.
starość sędziwa
Sędziwy wiek czyli po 90 rż -nie każdemu jest dane doczekać takich lat. Najwięcej osób które ukończyły 90 lat lub starszych stulatków jest w Japonii.
Japonia to bardzo odległy od europejskiego model życia. Japończyk całe życie spędza w sztywnych ramach. Dzieci i młodzież bardzo intensywnie się uczą aby móc zdobyć dobrą pracę. Dorośli skupiają się na pracy. Dopiero na emeryturze doświadczają swobody i szaleństwa , jakie w naszej kulturze jest przywilejem młodzieży.
Według japońskiego przepisu na długowieczność trzeba się często uśmiechać ,mieć licznych przyjaciół, jeść kolorowo ( dieta z dużą ilością owoców i warzyw), nie zpomnać o odpoczynku: dużo spacerować i spać minimum 7 godzin.
Małe eksperymenty ze szczęściem
Sekretny dziennik Hendrika Groena, lat 83 i 1/4
Polecam z humorem refleksja o przemijaniu.
Dorota Łukaszuk
Szybko zdrowo czekoladowo
Na jesienna słotę, nic tak nie poprawia nastroju jak czekolada. Polecam placki bananowo- czekoladowe. Łatwy szyki przepis, smakują małym i dużym.
Porcja dla jednej osoby:
dojrzały banan,
jajko,
łyżeczka kakao,
łyżeczka masła lub masła orzechowego,
łyżeczka maki,
wszystko dokładnie wymieszać, smażyć na suchej patelni. Wyśmienicie smakuje z naturalnym jogurtem.
Dorota Łukaszuk
Drzewo życia w Sekwoi
Starożytnych drzewo przybliżało do bóstwa. Dla hindusów drzewo jest uosobieniem kosmosu. W obrzędowości dawnych Słowian drzewa pełniły funkcje lecznicze, magiczne, mediacyjne. Obdarzone wieloma właściwościami towarzyszyły ludziom podczas najważniejszych obrzędów i świąt od wczesnego średniowiecza do czasów współczesnych. W XIX w w Rosji młoda para trzykrotnie obchodziła stary dąb i składała pod nim ofiarę. W folklorze czeskim istniało przekonanie, że jeśli wypadające pierwsze ząbki dziecka umieści się w pniu drzewa to dziecko będzie miało mocne i zdrowe zęby stałe. Wianki z brzozowych i wierzbowych gałązek puszczane były w wigilię Św. Jana, a obserwując jak płyną wróżono o losach tego kto je puszczał na wodę. Choinka, która gości do dziś dnia w naszych domach w okresie Bożego Narodzenia, mająca wiecznie zielone igliwie jest symbolem trwałości życia, niezmienności.
Długowieczna sekwoja rośnie przed wejściem do naszego domu i jest symbolem trwałości, niezmienności i bezpieczeństwa. Od niedawna jest też ulubionym miejscem zabaw naszych kotów.
Drzewo jest obecne w sztuce od zarania dziejów. Inspiracją do stworzenia własnego trójwymiarowego obrazu stało się dla nas „Drzewo życia” Gustava Klimta. W ramach cotygodniowych spotkań w pracowni plastycznej tworzymy własną interpretację tego znanego chyba w każdym zakątku ziemi fryzu. Prace posuwają się powoli, jednak stale do przodu. Dzięki ogromnemu zaangażowaniu pani Halinki, która jest nieformalnym kierownikiem prac, w najbliższym tygodniu będziemy mogli pochwalić się gotowym dziełem.
Pracownicy Domu Seniora Sekwoja
Ziołowy ogródek
Zioła to nie tylko dodatek do potraw, ale również dekoracja parapetu kuchennego. Szczególnie zimą, gdy otoczenie przyjmuje barwy szare, bure i ponure, zielona plama aromatycznych ziół podziała energetyzująco.
Większość ziół doskonale zniesie warunki panujące w naszych kuchniach, pamiętać jednak trzeba, by ustawiać je w miejscach, gdzie słońce operuje przynajmniej 6 godzin dziennie.
Tworząc ogródek na parapecie warto zaopatrzyć się w sadzonki w sklepie ogrodniczym. Niestety, rośliny które możemy kupić w supermarkecie nie będą zbyt długo cieszyły oka i podniebienia.
Zioła sadzimy w pojemnikach o średnicy przynajmniej 10 cm. Nie wszystkie gatunki wymagają od nas głębokich donic. Szczypior wyhodujemy bez problemu w miseczce czy filiżance, sadząc cebulę dymkę. Podobnie pietruszkę, którą najłatwiej i najszybciej można uzyskać skracając stary korzeń o 2/3 długości i sadząc w pojemniku. Aby nie być gołosłownym, przedstawiamy Państwu Szczypiorek Betty, który doskonale czuje się w ceramicznej filiżance.
Większość gatunków ziół korzeni się jednak głębiej i nie będzie dobrze czuła się w płaskich naczyniach. Tu konieczne już będą doniczki.
Zioła są roślinami o niewielkich wymaganiach glebowych, do ich uprawy wystarczy ziemia uniwersalna. Więcej uwagi jednak musimy poświęcić podlewaniu. Optymalnym terminem podlewania roślin na parapecie jest ranek. Nawet gdy podlejemy zbyt obficie istnieje duże prawdopodobieństwo, że nadmiar wody w ciągu dnia odparuje. Pod żadnym pozorem nie wolno dopuścić do przelania roślin. W warunkach dużej wilgotności, korzenie pozbawione powietrza glebowego mogą zostać zainfekowane chorobami grzybowymi lub wręcz gnić, a to bardzo szybko odbije się na ogólnej kondycji rośliny. Równie niebezpieczne będzie przesuszenie bryły korzeniowej. Rośliny szybko stracą turgor, a tym samym walory estetyczne i smakowe. Szczególną ostrożność musimy zachować, gdy podłoże zawiera w sobie dużą domieszkę torfu, który raz przesuszony bardzo trudno jest nawodnić.
W naszym ogródku ziołowym poza Szczypiorkiem Betty i pietruszką znalazły się:
Bazylia – doskonały dodatek do potraw z pomidorów i sera białego. Mamy nadzieję na obfite plony, gdyż bazylię z powodzeniem można suszyć i, co najważniejsze, mrozić.
Melisa – napary i kąpiele z melisą działają odprężająco i relaksująco. W większych ilościach melisa poprawia koncentrację. Ziele melisy można suszyć, ale przechowywać należy w szczelnie zamkniętych pojemnikach.
Mięta – działa odświeżająco i wspomagająco w zaburzeniach trawienno-jelitowych. My chcemy latem, gdy nastaną upały, sporządzać z niej orzeźwiający napój miętowo-cytrynowy ze szczyptą cukru.
Oregano – sródziemnomorski klimat pod Warszawą, ziele idealne do potraw ze świeżych pomidorów. Wymaga regularnego przycinania.
Tymianek – francuski klimat w naszej kuchni. Dodatek do potraw mięsnych, znany również jako składnik syropów na mokry kaszel, ponieważ działa wykrztuśnie.
Narazie możemy pochwalić się jedynie Szczypiorkiem Betty, pozostała część ziółek do zdjęć nie pozuje, czekamy aż wstawi swoje listki ponad brzegi donic.
K.K.
Kwitną kasztany, pachnie już wiosna….
Przyzwyczailiśmy się mówić o nich kasztany, choć tak naprawdę drzewo to nosi nazwę kasztanowiec zwyczajny. Niezależnie jednak od tego czy nazywamy je poprawnie poprawnie, czy też nie – właśnie zakwitły. W naszej kulturze kwitnące kasztanowce to symbol zbliżającego się czasu egzaminów dojrzałości. Ten już dawno za nami, warto jednak wrócić pamięcią do tamtych czasów i powspominać wspólnie z Wojciechem Gąsowskim „tamte dziewczyny i tamten czas”
Pracownicy Domu Sekwoja
„Dziadek jest chory”
Książka opowiada o pięknych relacjach między dziadkiem i wnukiem, ma charakter wspomnień. Pewnego dnia wracający ze wspólnego spaceru dziadek z wnuczkiem mają kłopot z odnalezieniem drogi do domu. Dziecko myśli, że to nowa zabawa. A to niestety początek choroby Alzheimera. Pawełek z trudem akceptuje coraz częściej powtarzające się zaniki pamięci dziadka. Pomimo choroby więź między dziadkiem i wnukiem nie zmienia się.
Choroba Alzheimera rozbija całą rodzinę . Trudno zrozumieć i zaakceptować chorobę , która tak dużo zabiera. W szczególnie trudnej sytuacji są osoby najbliższe: partner, dzieci , wnuki. Często nie tylko dzieci nie mogą sobie poradzić ze zmianami jakie zachodzą w psychice i zachowaniu osoby chorej.Ta wzruszajaca opowieść o relacji dziadka i wnuczka wspaniale pokazuje postęp choroby , emocje jakie towarzyszą opiekunom. Mały chłopiec zadaje głośno pytania które, wszyscy zadaja sobie w duchu ” dlaczego choroby dziadka nie można wyleczyć , skoro leczy się katar, kaszel , goraczkę „. Opowiadanie pokazuje że mimo licznych strat pozostaja bliskość, więź , wspomnienia. Paweł mimo upływu lat nadal odwiedza dziadka.
Polecam lekturę tej książki wszystkim którzy, maja kontakt z osobami cierpiacymi na zaburzenia pamięci .Pozwala zrozumieć na przykładzie dziecka emocje jakie przeżywamy przebywając w otoczeniu osoby chorej.
Dorota Łukaszuk