Renowacja ogrodu
Budzimy nasz ogród do życia
Niestety podczas remonu rosliny i drzewa wokół domu wiele ucierpiały. Aktualnie wiosna obudziła wszystko co żyje. Ptaki zakładaja gniazda a drzewa i krzewy pokryte zielonością zaczynaja otulać dom. Alejki wokół domu zostały poprawione, pojawiły się nowe roślinki, czekamy aż zazieleni się trawa. Brakuje jeszcze tylko zacienionej altanki do odpoczynku w upalne dni . Mamy nadzieje że zaciszy kącik powstanie lada moment.
Pracownicy Domu Seniora Sekwoja
Ziołowy ogródek
Zioła to nie tylko dodatek do potraw, ale również dekoracja parapetu kuchennego. Szczególnie zimą, gdy otoczenie przyjmuje barwy szare, bure i ponure, zielona plama aromatycznych ziół podziała energetyzująco.
Większość ziół doskonale zniesie warunki panujące w naszych kuchniach, pamiętać jednak trzeba, by ustawiać je w miejscach, gdzie słońce operuje przynajmniej 6 godzin dziennie.
Tworząc ogródek na parapecie warto zaopatrzyć się w sadzonki w sklepie ogrodniczym. Niestety, rośliny które możemy kupić w supermarkecie nie będą zbyt długo cieszyły oka i podniebienia.
Zioła sadzimy w pojemnikach o średnicy przynajmniej 10 cm. Nie wszystkie gatunki wymagają od nas głębokich donic. Szczypior wyhodujemy bez problemu w miseczce czy filiżance, sadząc cebulę dymkę. Podobnie pietruszkę, którą najłatwiej i najszybciej można uzyskać skracając stary korzeń o 2/3 długości i sadząc w pojemniku. Aby nie być gołosłownym, przedstawiamy Państwu Szczypiorek Betty, który doskonale czuje się w ceramicznej filiżance.
Większość gatunków ziół korzeni się jednak głębiej i nie będzie dobrze czuła się w płaskich naczyniach. Tu konieczne już będą doniczki.
Zioła są roślinami o niewielkich wymaganiach glebowych, do ich uprawy wystarczy ziemia uniwersalna. Więcej uwagi jednak musimy poświęcić podlewaniu. Optymalnym terminem podlewania roślin na parapecie jest ranek. Nawet gdy podlejemy zbyt obficie istnieje duże prawdopodobieństwo, że nadmiar wody w ciągu dnia odparuje. Pod żadnym pozorem nie wolno dopuścić do przelania roślin. W warunkach dużej wilgotności, korzenie pozbawione powietrza glebowego mogą zostać zainfekowane chorobami grzybowymi lub wręcz gnić, a to bardzo szybko odbije się na ogólnej kondycji rośliny. Równie niebezpieczne będzie przesuszenie bryły korzeniowej. Rośliny szybko stracą turgor, a tym samym walory estetyczne i smakowe. Szczególną ostrożność musimy zachować, gdy podłoże zawiera w sobie dużą domieszkę torfu, który raz przesuszony bardzo trudno jest nawodnić.
W naszym ogródku ziołowym poza Szczypiorkiem Betty i pietruszką znalazły się:
Bazylia – doskonały dodatek do potraw z pomidorów i sera białego. Mamy nadzieję na obfite plony, gdyż bazylię z powodzeniem można suszyć i, co najważniejsze, mrozić.
Melisa – napary i kąpiele z melisą działają odprężająco i relaksująco. W większych ilościach melisa poprawia koncentrację. Ziele melisy można suszyć, ale przechowywać należy w szczelnie zamkniętych pojemnikach.
Mięta – działa odświeżająco i wspomagająco w zaburzeniach trawienno-jelitowych. My chcemy latem, gdy nastaną upały, sporządzać z niej orzeźwiający napój miętowo-cytrynowy ze szczyptą cukru.
Oregano – sródziemnomorski klimat pod Warszawą, ziele idealne do potraw ze świeżych pomidorów. Wymaga regularnego przycinania.
Tymianek – francuski klimat w naszej kuchni. Dodatek do potraw mięsnych, znany również jako składnik syropów na mokry kaszel, ponieważ działa wykrztuśnie.
Narazie możemy pochwalić się jedynie Szczypiorkiem Betty, pozostała część ziółek do zdjęć nie pozuje, czekamy aż wstawi swoje listki ponad brzegi donic.
K.K.
Kwitną kasztany, pachnie już wiosna….
Przyzwyczailiśmy się mówić o nich kasztany, choć tak naprawdę drzewo to nosi nazwę kasztanowiec zwyczajny. Niezależnie jednak od tego czy nazywamy je poprawnie poprawnie, czy też nie – właśnie zakwitły. W naszej kulturze kwitnące kasztanowce to symbol zbliżającego się czasu egzaminów dojrzałości. Ten już dawno za nami, warto jednak wrócić pamięcią do tamtych czasów i powspominać wspólnie z Wojciechem Gąsowskim „tamte dziewczyny i tamten czas”
Pracownicy Domu Sekwoja
„Dziadek jest chory”
Książka opowiada o pięknych relacjach między dziadkiem i wnukiem, ma charakter wspomnień. Pewnego dnia wracający ze wspólnego spaceru dziadek z wnuczkiem mają kłopot z odnalezieniem drogi do domu. Dziecko myśli, że to nowa zabawa. A to niestety początek choroby Alzheimera. Pawełek z trudem akceptuje coraz częściej powtarzające się zaniki pamięci dziadka. Pomimo choroby więź między dziadkiem i wnukiem nie zmienia się.
Choroba Alzheimera rozbija całą rodzinę . Trudno zrozumieć i zaakceptować chorobę , która tak dużo zabiera. W szczególnie trudnej sytuacji są osoby najbliższe: partner, dzieci , wnuki. Często nie tylko dzieci nie mogą sobie poradzić ze zmianami jakie zachodzą w psychice i zachowaniu osoby chorej.Ta wzruszajaca opowieść o relacji dziadka i wnuczka wspaniale pokazuje postęp choroby , emocje jakie towarzyszą opiekunom. Mały chłopiec zadaje głośno pytania które, wszyscy zadaja sobie w duchu ” dlaczego choroby dziadka nie można wyleczyć , skoro leczy się katar, kaszel , goraczkę „. Opowiadanie pokazuje że mimo licznych strat pozostaja bliskość, więź , wspomnienia. Paweł mimo upływu lat nadal odwiedza dziadka.
Polecam lekturę tej książki wszystkim którzy, maja kontakt z osobami cierpiacymi na zaburzenia pamięci .Pozwala zrozumieć na przykładzie dziecka emocje jakie przeżywamy przebywając w otoczeniu osoby chorej.
Dorota Łukaszuk
Co nam daje kontakt z osobami starszymi?
Często młodzi ludzie w codziennej gonitwie za karierą i o utrzymanie kontaktów przyjacielskich pomijaja trudne dla nich relacje z seniorami. Łatwiej zadzwonić do Babci , Dziadka zapytać co słychać , zamienić trzy słowa niż odwiedzić i spędzić razem cały dzień co buduje dobre relacje.
co nam daje kontakt z osobami starszymi?
- wiedza
- doświadczenie
- spokój
- dystans do mało istotnych problemów z perspektywy długiego życia
- refleksja nad przemijaniem
- pokora wobec życia i jego niezmiennych regół
Pracownicy Domu Sekwoja
Pierwsze koty za płoty
Chciałabym bardzo podziękować wszytstkim, którzy towarzyszyli mi w trudnej drodze budowy Domu Seniora. Zwięczeniem okresu budowy był dzień otwarty . Pogoda była zamówiona z wyprzedzeniem , dopisały humory, goście przyjeżdzali od godziny 15 do późnego wieczora. Dzięki wsparciu przyjaciół stół uginał się od pyszności każdy został poczęstowany kawą lub herbatą. Oglądaliśmy wspólnie cały dom zaglądając w każdy zakamarek. Rozpoczeliśmy z wiosną nowy etap działalności.
Dorota Łukaszuk
Dzień otwarty
Serdecznie zapraszamy do odwiedzenia Domu Seniora.
Po długich miesiącach prac remontowych i przygotowań, zbliżamy się do momentu otwarcia ośrodka. Wszystkich przyjaciół i osoby zainteresowane zapraszamy 22 lutego od godziny 15 do zwiedzania Domu Seniora Sekwoja .
Pracownicy Domu Seniora Sekwoja
Więzi między pokoleniowe
Coraz mniej książek do wspólnego czytania dla dzieci i dziadków, a to dzięki wspólnie spędzonym chwilom kształtują się więzi i dobre relacji między pokoleniami. Ważne aby przy lekturze dobrze bawili się i „czytelnicy” i słuchacze. Polecam książki szwedzkiego pisarza Svena Nordqvist. Z wykształcenia architekt, a tak naprawdę człowiek orkiestra sam ilustruje swoje książki, powstała również gra planszowa oparta na wątkach z książki.
Bohaterami książki jest starszy Pan Pettson i ciekawski kot Findus. Głowny bohater łamie sterotypy pokazuje, że życie może być pełne przygód i niespodzianek mimo wieku. Z zainteresowaniem Pettsonie i Findusie czytają dorośli ,a słuchaja dzieci.
Polecam Dorota Łukaszuk
Architektura drewniana w skali mikro
Nim zimowy płaszczyk w krople wody się zmieni, nim stolarze drewniane altany w ogrodzie postawią, w zaciszu domowym powstały mikrodomki – karmniki dla ptaków, których w okolicy mnóstwo. Właśnie teraz nasi bracia mniejsi wsparcia potrzebują najbardziej.
Ku naszej uciesze pierwszy zainteresowany pojawił się, nim ostatni gwóźdź wbity został.
K.K.